دیروز میخواستم مجله جدول بخرم. عادت داشتم که به جای یه جدول ماه جاری، چند جدول تاریخ گذشته میخریدم. این بار فروشنده پیشنهاد کرد که جدول شهریور رو بردارم.
ذهن تفکر سریع گفت نه، اما فکرکردم که بهخاطر جایزههاش جدول روز رو بردارم.
الان فکرمیکنم که صرفا بهخاطر جایزهش نبوده، بلکه زمانش رسیده جدول باطلهها رو کنار بذارم. جدول حال رو بخرم، در حال باشم.
با خودم گفتم اصلا چرا به دنبال گذشته ای؟! لذت ببر که جدول روز، جدول نیمه دوم شهریور، جدول زندهای رو حل میکنی.
از این مجله حل کردم و فهمیدم واقعا حس حل جدول مرده و جدول زنده تفاوت داره. اولی رو اگه بلد نبودم دلسرد میشدم ازش اما دومی رو ادامه دادم تا جوابش رو پیدا کردم چون امیدوار بودم به پاداشش حتی اگه درنهایت پاداشش سهم من نباشه.
الان دارم فکرمیکنم ما به این دلیل از انجام بعضی کارا دلسرد میشیم که تاریخ اون کارا برای ما گذشته، به نسخۀ بهروز اون نیاز داریم.
پستهای مرتبط: با کتاب- نیروی حال، تمرین نیروی حال
چه تجربه جالب و متفاوتی (:
ممنونم معصومه، برای خودمم جالب بود. یادم نمیاد آخرین بار کی جدول روز خریده باشم، اما اون روز انگار یه برگ برنده خریده بودم.
ممنونم ازت برام پیام میذاری
نکته ی ظریفی بود.
امید و امیدوار بودن چقدر میتونه موثر باشه
سلام حسین
ممنونم ازت
خیلی متوجه امید و امیدوار بودن و این نوشته نشدم (:
امیدوار به جایزه و پاداش… منظورشون بود(:
ممنون عزیزم 🙂
من خیلی پیچیده اش کردم برای خودم