پیش‌نوشت: این پست گزارش کارگاه “کار و زندگی در شرایط بحران” شاهین کلانتری است و آنچه نوشته‌ام برداشتهایی است که از صحبتهای ایشان داشته‌ام و موضوعاتی که برای من مهمتر بوده اند. جمعه ۲۳ شهریور روز متفاوت و به یادماندنی‌ای بود برایم. دیدن و گفتگو با آدمهایی که دغدغه‌ی مشابه تو را دارند و مسئله […]
زندگی در کم‌عمقی
من فکر می‌کنم سطحی شده‌ام. برگشته‌ام به روزمرگیهایم. باید کمی عمیق شد، پایین رفت. کنار مردم بود و با مردم اما شبیه آنها نشد. فاصله را باید رعایت کرد که افکار و روزگذرانیهایشان مسری است. من هم این مَردمم. نمی‌خواهم اسیر و گرفتار روزمرگیها و عادتهایم شوم. نمی‌خواهم در قسمت کم عمق استخر شنا کنم، […]
استعاره‌ای برای زندگی
من فکر می‌کنم بین زندگی و سفر کوتاه بشود تناسبی برقرار کرد و استعاره ای ساخت. این را در سفر کوتاه دو روزه‌ام به تهران درک کردم. تقریبا برای تمام ساعتهایش برنامه‌ریزی کرده‌بودم تا این دو روز کوتاه را از دست ندهم و فکر می‌کردم که زندگی هم همین است، به کوتاهی همین سفر. و […]
نوشتن انبوه اندوه را کم می‌کند
۱ هر زمان که در پستهای وبلاگم نوشته‌ام این نوشته خطاب به خودم است از خودم می‌پرسیدم پس چرا نشرش می‌دهم؟ بگذارم در پوشه‌ی پیش‌نویسها بماند و هروقت خواستم برای خودم یادآوریش کنم آن را دوباره بخوانم. من فکر می‌کنم ما بعضی وقتها خودآگاه یا ناخودآگاه می‌خواهیم هم‌فکری، هم‌تجربه ای، کسی باشد که همان احساسها […]
هیچ‌های معناساز
قبلترها فیلم ۱۲۷ ساعت را که بر اساس داستان واقعی کوهنوردی به نام آرون رالستون است، دیده‌بودم و خواندن متن انگلیسی خلاصه شده‌ی این داستان از سایت آموزش زبان انگلیسی هیوا مرا دوباره به یاد این فیلم انداخت. با جستجو در مورد این فیلم به خلاصه‌ی دلهره آور کتاب “جایی میان صخره و سنگ” رسیدم […]
با کتاب- هربار که معنی زندگی را فهمیدم عوضش کردند
کتاب “هربار که معنی زندگی را فهمیدم عوضش کردند” که شاهین کلانتری عزیز آن را معرفی کرده بود، درباره منتخبی از جمله‌های قصار فلاسفه‌ی بزرگ دنیا و توضیحها و تحلیلهای شخصی نویسنده درمورد هرکدام از آنهاست. دنیل مارتین کلاین، نویسنده‌ی این کتاب و درس خوانده‌ی رشته فلسفه متولد ۱۹۳۹ میلادی است و در زمان تالیف […]
دنیای ساده پری
پری پورصادق را نمی‌شناختم اما نقاشیهایش را چرا، ساده و زیبایند. بعضی‌شان را روی موبایلم ذخیره کرده بودم و بعضی وقتها که حوصله‌‌ی انجام کاری را نداشتم از روی آنها نقاشی می‌کشیدم و حتی از نقاشیهایم ذوق می‌کردم ؛). بهم حس خوشی می دهند و حتی می‌شود برای آنها داستان ساخت. پری در زیر بعضی نقاشیهایش یک […]
چرا باید خودمان را تحسین کنیم؟
پیش‌نوشت: در مورد تحسین کردن، شاهین کلانتری عزیز پست خواندنی‌ای دارد به نام راز تحسین کردن و درباره‌ی تنبیه کردن، میثم مدنی عزیز در پست هیچ وقت برای تنبیه خود محروم نشوید! فعالیت کنید. به زیبایی درمورد این مفهوم توضیح داده‌است. به گمانم خواندن این دو متن، این پست را شفافتر می‌کند. بعضی وقتها شده […]
با شعر و موسیقی- نگو
گوش نیوش “پشتگرمی برای لحظات سخت” علیرضا شیری عزیز را که گوش می‌دادم شعری می‌خواند از کتاب “کبریت خیس” عباس صفاری، برای من بسیار دلنشین بود و تلنگری بود به بهانه‌تراشیها و کم کاریهایم. دوست داشتم این شعر را برای خودم و مخاطبهایم بنویسم و بازنشر کنم، از حدود دقیقه ی ۲۴ تا حدود دقیقه ۲۸ […]
در اسباب‌تکانیهای دوره‌ای
دو روز است اسباب‌کشی داریم به خانه‌ای جدید، خاطره‌هایی جدید و گذاشتن و رفتن از خانه و خاطره‌های قدیم. در اسباب‌کشی، در زندگی بارتان را سبک کنید، دور ریختنی ها را دور بریزید، خاطرات را تا حد امکان، خودتان پاک کنید که بعد از مرگ، بازمانده‌هایتان با آن همه کتاب، آن همه نوشته، با […]